Akupunktura i Moksybucja

Akupunktura to terapia lecznicza wykorzystywana w systemie Medycyny Chińskiej który istnieje od ponad 4 tysiecy lat.

Już w starożytnych Chinach obserwowano jakim przemianom ulega otaczający nas wszechświat i jaki wpływ mają te zmiany na ludzi. Systematycznie opisano uniwersalne prawa rządzące przyrodą (np. koncepcja energii życiowej Qi, Yin-Yang, 4 Filary, 5 Przemian, 6 Form Energii Makrokosmicznej odzwierciedlonych w 6 Warstwach kanałów energetycznych i 6 czynnikach klimatycznych). Prawa te stanowią podstawę diagnozowania i leczenia wg Tradycyjnej Medycyny Chińskiej (TCM). Rozpoznając prawidłowo czynniki zewnętrze (wpływy klimatu, pór roku, stylu życia) oraz czynniki wewnętrzne (emocje, konstytucję pacjenta) poprzez wywiad i obserwację pacjenta leczy się nie chorobę, lecz danego człowieka. Celem terapii jest przywrócenie człowiekowi zdolności do życia w równowadze, tak aby mógł w pełni rozwijać swój potencjał fizyczny i umysłowy.

Metody stosowane w Medycynie Chińskiej pozwalają zdiagnozować i leczyć nie tylko zaistniałą już chorobę, ale również drobne zaburzenia czynnościowe, które nie stanowią jeszcze choroby w rozumieniu medycyny zachodniej, a które dopiero mogą doprowadzić do rozwoju choroby.

Tradycyjna medycyna chińska obejmuje takie techniki jak:

• akupunktura klasyczna,
• elektroakupunktura
• moksybucja
• tui na – masaż, terapia manualna i chiropraktyka,
• qi gong – terapia ruchem, oddechem i koncentracją uwagi,
• dietetyka – terapia odżywianiem,
• ziołolecznictwo,

 

 

Współczesna akupunktura polega na stymulacji organizmu poprzez nakłuwanie metalowymi igłami (Ø 0,1-0,3 mm) wybranych miejsc w ciele w obszarze skóry i tkanki podskórnej. Do zabiegów akupunktury stosuje się jednorazowe sterylne igły wykonane ze specjalnego stopu stali nierdzewnej. Wkłuwa się je w konkretne miejsca, tzw. punkty akupunkturowe, które leżą na przebiegu kanałów energetycznych zwanych meridianami. Wg. badań naukowych, punkty akupunkturowe i kanały posiadają szczególne właściwości elektryczne oraz anatomiczne korelacje ze strukturami powięzi, systemu nerwowego, limfatycznego i krwionośnego. Według TCM stymulacja punktów wprowadza do organizmu informację, która pomaga odblokować zaburzony przepływ energii witalnej (Qi) i tym samym wpływać na proces zdrowienia i utrzymania dobrostanu.

W szczególnosci terapia akupunkturą ma na celu przywrócenie równowagi fizjologicznej i metabolicznej, wzmacnienie układu odpornościowego, pobudzenie układu krwionośnego, naprawę tkanek i złagodzenie objawów bólowych.

Istnieje lista wskazań Światowej Organizacji Zdrowia do leczenia akupunkturą, gdzie wypisane są jednostki chorobowe, których skuteczność leczenia została potwierdzona badaniami klinicznymi. Jednakże tradycyjnie zadaniem akupunktury to przede wszystkim profilaktyka i pomoc człowiekowi w odzyskaniu zdrowia poprzez wpływanie na przepływy energii w organizmie oraz wzmacnianie siły witalnej pacjenta. Rolą akupunkturzysty nie jest zatem naprawić człowieka pozbywając się choroby, lecz pomóc mu odzyskać siły witalne, aby zmienił wzorce, które doprowadziły do pojawienia się objawów choroby.

Oprócz nakłuwania igłami w akupunkturze stosuje się także inne techniki wspomagające działanie nakłuwania:

• moksa, moksybucja (podgrzewanie igieł lub samych punktów akupunkturowych albo większego obszaru ciała moksą, czyli specjalnym cygarem lub watą ziołową na bazie bylicy piołun). Moksa może być klasyczna (dymna, o silnym zapachu) lub bezdymna (wyprażona na węgiel drzewny zioło bylicy)
• bańki (szczególnie gdy stawiane są na konkretnych punktach, lub przesuwane wzdłuż meridianów)
• skrwawianie punktów (celem np. poruszenia zastojów lub zmniejszenia nadmiaru
  uciskanie punktów (różne techniki akupresury)

Możliwe efekty uboczne:

1. Akupunktura jest jedną z najbezpieczniejszych metod terapii, co potwierdzają liczne badania naukowe więcej: https://www.evidencebasedacupuncture.org/pl/bezpieczenstwo-akupunktury/.

W trakcie lub po zabiegu mogą występować sporadycznie i krótkotrwale:

• niewielkie krwawienie
• ból lokalny podczas nakłucia, który wyjątkowo może trwać nieco dłużej po zabiegu
• siniak w miejscu nakłucia
• Takie objawy podczas zabiegu jak: mrowienie, drętwienie, rozpieranie, uczucie przepływu prądu, zaczerwienienie okolicy nakłuwanego punktu itp. są normalną reakcją ciała na nakłuwanie i nie są skutkami ubocznym – są wręcz pożądane, choć nie u każdego z pacjentów muszą wystąpić.

Leczeniu za pomocą akupunktury nie powinny jednak być poddawane osoby ze skazą krwotoczną, w tym hemofilią, kobiety w ciąży i karmiące piersią. Nie powinno się także wykonywać akupunktury podczas miesiączki (z uwagi na ryzyko krwawień). Wykluczone jest nakłuwanie miejsc, w których pojawiły się zmiany skórne takie jak ropnie czy owrzodzenia – grozi to wprowadzeniem chorobotwórczych drobnoustrojów do wnętrza organizmu. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania akupunktury jest lęk przed nakłuwaniem.

2. Moksybucja: efekty pożądane to: silne rozgrzanie i zaczerwienienie ciała lokalnie w okolicy ogrzewanego punktu lub ogrzewanego obszaru ciała, Efekty niepożądane:

• sparzenie w wyniku nie poinformowania w porę przez pacjenta, że temperatura jest w danym punkcie zbyt wysoka, przez co terapeuta nie zaprzestał zabiegu
• oparzenie w wyniku dotknięcia skóry żarzącym się cygarem moksy
• oderwanie się kawałka żarzącej się moksy i upadek na skórę pacjenta

Akupunktura pomaga w terapii wielu schorzeń, szczególnie tych powstających na drodze infekcji, urazu mechanicznego i stresu. Stymulacja za pomocą igieł danego obszaru na skórze pacjenta poprawia przepływ krwi do powiązanego z nią za pomocą sieci połączeń nerwowych narządu, a to mobilizuje siły odpornościowe organizmu, poprawia ukrwienie i dotlenienie narządów wewnętrznych i ogólnie działa wzmacniająco na kondycję organizmu.

W krajach zachodnich jednym z najczęstszych problemów leczonych za pomocą akupunktury jest ból. Metoda równoważenia i podejście Jing Lou są najbardziej skutecznymi sposobami leczenia bólu z zakresu akupunktury. Zespół bólu mięśniowo-powięziowego jest to mialgia scharakteryzowana przez zlokalizowany ból, który ma swoje źródło w mięśniowo-powięziowym punkcie spustowym. Punkt spustowy jest związany z miogenicznym węzłem, który wywołuje lokalny lub promieniujący ból, który może zostać wyzwolony manualnie lub przez nakłucie. Akupunktura metodą suchej igły lub równoważąca metoda dr Tana znajdują tu specjalne bardzo skuteczne zastosowania. Stosunkowo szybkie efekty można uzyskać w leczeniu przy użyciu metody równoważenia lub suchej igły najczęściej spotykane problemy ortopedyczne takie jak:

• ból kończyn górnych i dolnych,
• ból w łokciu tenisisty i łokciu golfisty
• zespół cieśni kanału nadgarstka
• zamrożony bark
• ból pourazowy, zwłaszcza u sportowców,
• choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych.

Dobre efekty terapeutyczne daje stosowanie akupunktury jednocześnie z innymi metodami leczniczymi, również z tradycyjną farmakologią. Przy niektórych schorzeniach poprawa stanu zdrowia następuje dopiero po kilku zabiegach, czasami akupunkturę stosuje się nawet przez okres 6 miesięcy.